İçimde
boğulan bir şey var.
Takıldıkça aklıma dibe çekiyor beni. Ne olduğunu
bilmezsen
savaşabilirmisin düşmanınla?
Kendi içinin bataklığına gömülmüş sessizce bekleyen saklı düşmanla.
Beni boğuyor kurtulamıyorum.
Leonard
diyor ki: ''İçimdeki bütün o dünlerle nasıl yeni bir şeye
başlayabilirim?''
Nasıl başlayabilirim nasıl başlayabilirim içimdeki
bütün dünlerle?
Neden
kurtulmak ve neye başlamak istiyorsun?
Yeni başlangıçlara engel
olacak kadar hangi karanlıkları biriktirdin
içinde. Neyin isi
bulaştı güneşe çevirdiğin bakışına. Hangi önyargılar
doldurdu içini
tıka basa. Yorulacak kadar yaşlanmadın daha. Bıkacak herşeyden el etek çekecek kadar
yaşlanmadın. Hele
vazgeçecek kadar hiç yaşlı değilsin. İçinde hangi
dünler var ki kör
ediyor bakışını geleceğe... Yeni birini tanıdığında
gözünde aynı
şüpheli bakışlar bir olay geçmişteki başka bir olaya benzediğinde içinde
aynı tedirgin edici duygu... Ya o karamsar akşamların? Onlardan nasıl
kurtulacaksın.
Onlarda mı içimdeki dünlerin eseri?
Hep umut dolu olamıyor
insan. Bazen de kapıp koyuveriyor kendini
karanlık ruhuna. Umut
lazım ışık lazım ve yeni bakışlar
lazım. Efkar iyidir
bazen ama fazlası yorar seni tüketir. At içindeki o dünleri
bir yana. O dünler
yaşanıp bittiyse ve sen öğrendinse ondan öğreneceğini
bırak
gitsinler. Neden tutuyorsun onları içinde. Anı olsun diye mi ders almak için mi yoksa geçmişinin sayfaları
arasında eşelenmek bugün yeni
bir şeylere başlamaktan kolay geldiği için
mi?
Ben kendime
yeni bir bakış edinmek istiyorum. Şöyle paketi hiç açılmamış
ve son
kullanma tarihinin dolmasına yıllar olan bir bakış. Kendini
sürekli
güncelleyen bir bakış. İçine karanlığı sızdırmayacak sızan karanlığı da parlaklığıyla
yok edecek bir bakış.
[b]Gelen sonbahar bana eski kırıntı
döküntü bakışlarımı sarı
yapraklar gibi atma fırsatı versin istiyorum.
Sonbaharı kendime bir
başlangıç noktası yapıp yeniden yola çıkmak istiyorum..
Bavulum olmadan hani
içine bir zamanlar ancak acılarımı doldurabildiğim
ancak Tıpkı
dünyaya yeni gelmiş gibi. Kendini bulmak için kendinden
arınmış biri
olmak istiyorum...
Şimdi yola çıkmak istiyorum. Ertelemeden.
İçimdeki dünleri burada bu kapının önünde
bırakarak
boğulan bir şey var.
Takıldıkça aklıma dibe çekiyor beni. Ne olduğunu
bilmezsen
savaşabilirmisin düşmanınla?
Kendi içinin bataklığına gömülmüş sessizce bekleyen saklı düşmanla.
Beni boğuyor kurtulamıyorum.
Leonard
diyor ki: ''İçimdeki bütün o dünlerle nasıl yeni bir şeye
başlayabilirim?''
Nasıl başlayabilirim nasıl başlayabilirim içimdeki
bütün dünlerle?
Neden
kurtulmak ve neye başlamak istiyorsun?
Yeni başlangıçlara engel
olacak kadar hangi karanlıkları biriktirdin
içinde. Neyin isi
bulaştı güneşe çevirdiğin bakışına. Hangi önyargılar
doldurdu içini
tıka basa. Yorulacak kadar yaşlanmadın daha. Bıkacak herşeyden el etek çekecek kadar
yaşlanmadın. Hele
vazgeçecek kadar hiç yaşlı değilsin. İçinde hangi
dünler var ki kör
ediyor bakışını geleceğe... Yeni birini tanıdığında
gözünde aynı
şüpheli bakışlar bir olay geçmişteki başka bir olaya benzediğinde içinde
aynı tedirgin edici duygu... Ya o karamsar akşamların? Onlardan nasıl
kurtulacaksın.
Onlarda mı içimdeki dünlerin eseri?
Hep umut dolu olamıyor
insan. Bazen de kapıp koyuveriyor kendini
karanlık ruhuna. Umut
lazım ışık lazım ve yeni bakışlar
lazım. Efkar iyidir
bazen ama fazlası yorar seni tüketir. At içindeki o dünleri
bir yana. O dünler
yaşanıp bittiyse ve sen öğrendinse ondan öğreneceğini
bırak
gitsinler. Neden tutuyorsun onları içinde. Anı olsun diye mi ders almak için mi yoksa geçmişinin sayfaları
arasında eşelenmek bugün yeni
bir şeylere başlamaktan kolay geldiği için
mi?
Ben kendime
yeni bir bakış edinmek istiyorum. Şöyle paketi hiç açılmamış
ve son
kullanma tarihinin dolmasına yıllar olan bir bakış. Kendini
sürekli
güncelleyen bir bakış. İçine karanlığı sızdırmayacak sızan karanlığı da parlaklığıyla
yok edecek bir bakış.
[b]Gelen sonbahar bana eski kırıntı
döküntü bakışlarımı sarı
yapraklar gibi atma fırsatı versin istiyorum.
Sonbaharı kendime bir
başlangıç noktası yapıp yeniden yola çıkmak istiyorum..
Bavulum olmadan hani
içine bir zamanlar ancak acılarımı doldurabildiğim
ancak Tıpkı
dünyaya yeni gelmiş gibi. Kendini bulmak için kendinden
arınmış biri
olmak istiyorum...
Şimdi yola çıkmak istiyorum. Ertelemeden.
İçimdeki dünleri burada bu kapının önünde
bırakarak